Door de mand vallen
Dit weekend ben ik door de mand gevallen…
We waren op het Spaans kampioenschap speedcubing in Madrid. Dat was de eerste keer dat ik zelf ook mee deed aan een wedstrijd. Dat leek mij wel leuk. Zowel om mezelf uit te dagen, als om te tonen dat ik echt interesse heb in de hobbies van mijn kinderen.
Alleen had ik niet voorzien dat ik daar zo zenuwachtig voor zou zijn. En toch. Een knagend stemmetje in mij wilde het goed doen. Beter dan goed. Ik wilde mezelf bewijzen. Dus nam de stress de overhand.
Terwijl ik bezig was aan de 2×2 deed ik per ongeluk een draai verkeerd. Uit frustratie zette ik mijn timer stop. Tot twee maal toe. Waardoor ik mezelf uit de wedstrijd zette…
Alleen maar omdat ik niet kalm kon blijven.
Dan zeggen wij onze kinderen al al die tijd: Blijf gewoon rustig. Het is allemaal niet zo belangrijk. Deelnemen is belangrijker dan winnen. Je moet je niet opjagen als het eens wat minder gaat. …
En dan kom ik en doe precies dat allemaal!
En het voelde een beetje als de badge die ik vroeger had waarop stond: “Take my advice, I’m not using it.” Alweer een wijze les. En een moment om nog eens goed te kunnen lachen met papa …