Hoogtes en laagtes

Je moet de laagtes kennen om de hoogtes te kunnen ervaren.

Dat is een les die Janosh Stoffers mij leerde en die voor mij een enorme eye opener was.

Ik leef al sinds mijn 16-17e in de perceptie dat mijn leven een aaneenschakeling van positieve zaken is. Niets van wat er op mijn pad komt ervaar ik als negatief. Ik zie sinds dan mijn leven als 1 stijgende lijn.

Maar daaronder ligt het feit dat ik de emotie van de negatieve ervaringen verdruk, ze overdek met een positief sausje. Ik ga die zwaardere emotie uit de weg. Ik wil ze niet ervaren en dus maak ik ze vals positief.

Wat ik leerde is dat ik daardoor eigenlijk alle emotie demp. Niet enkel de zware. Als ik mijn emoties niet ten volle kan beleven, geldt dat voor alle emoties.

En dat voelt ook echt zo. Het voelt voor mij zo dat ik inderdaad ook moeite heb om de lichtheid en de vrolijkheid echt helemaal te omarmen, daar helemaal in te gaan zonder remming.

Dat was een moeilijke les. En dat is het nog steeds. Emoties onderdrukken is mijn modus vivendi geweest voor zo lang.

Maar nu niet meer. Ik ga op zoek naar die laagtes om ook die hoogtes echt te zien.

En ten volle te proeven van alle emoties.