Deadlines & Focus

Ik ben altijd goed geweest met deadlines. Deadlines brengen het beest in mij naar boven. Dan kan ik alles geven en voor de volle 100% toegewijd zijn aan de taak die af moet zijn.

De afgelopen weken waren ook zo. De zware regenval zat er aan te komen en we wisten met zekerheid dat ons tentenkamp hier in Portugal die niet goed zou doorstaan. Dus moesten de huisjes op tijd af zijn voor de regen. Een race tegen de klok, want er was veel werk te doen en het weerbericht voorspelde weinig goeds…

Dus heb ik 20 dagen alles op alles gezet. Gewerkt als een beest van voor zonsopgang tot na zonsondergang.

Alles moest daarvoor wijken. Dus geen nieuwsbrieven, geen social media, enkel de reeds geplande coaching calls hebben mij kortstondig weggehouden van mijn doel.

Resultaat: de dag voor de grote zondvloed waren we klaar en zaten we in onze huisjes. Mission accomplished!

Maar wat mij daarbij vooral doet nadenken is mijn drive voor deadlines. Normaal gezien is het voor mij een echte uitdaging om volledig gefocust te zijn. Terwijl ik met iets bezig ben dwalen mijn gedachten vaak af en betrap ik mezelf er op dat ik zaken aan het opzoeken ben die helemaal niet ter zake doen. Ik ben met 10 dingen tegelijk bezig in mijn hoofd en laat me afleiden door de grootste trivia eerst.

Behalve tijdens deadlines. Als de druk zo hoog is, dan kan ik knallen. Dan kan ik mij echt helemaal focussen op wat er moet gedaan worden.

Die energie, die focus wil ik vasthouden. Die wil ik altijd hebben. Want het is zo prettig om na afloop het gevoel te hebben dat je echt stappen vooruit gezet hebt. Dat je gedaan hebt wat er gedaan moest worden.

Dat lukt mij steeds vaker. Omdat ik er mij zeer bewust van ben, kan ik heel vaak de trivia stemmetjes uitschakelen. Kan ik hen een plaats en tijd geven waarop ze wel de aandacht krijgen. Maar niet terwijl ik met iets anders bezig ben. En dat doet zo veel plezier. Dat geeft zo veel voldoening. Dan kan ik op alle vlakken in mijn leven het gevoel hebben dat ik knal. Dat ik alles de 100% aandacht geef die het verdient.

Maar soms, zo nu en dan, neemt de deadline stress toch over. Omdat de deadline te strak is. Omdat het zo groot is. En dan ben ik even terug bij af.

En zo groeien we, toch? Even terugvallen om dan te beseffen waar onze uitdagingen liggen. Zodat we er weer met volle aandacht tegenaan kunnen.

Dat wens ik jou ook toe. Even terugvallen om opnieuw te beseffen dat je al goed bezig bent. En dat je nog een pad te gaan hebt.