Tradities

Op een van onze laatste dagen in Kopenhagen zijn we dan toch eens gaan kijken naar de wisseling van de wacht aan het koninklijk paleis.

Wat was dat een vreemde ervaring.

Potsierlijke mannen die omwille van de traditie een vreemd toneeltje / dans uitvoeren. Allemaal omdat dat ooit door iemand zo bedacht werd en dat we ons daar nooit meer vragen om stellen…

Sorry, maar daar heb ik het niet zo voor. Ik ben voor het meegaan met de tijd. Kijken naar wat er nuttig is en dat behouden en de rest in vraag stellen. Niet omwille van de traditie dingen doen, maar omdat ze goed zijn. Of leuk of om het even wat. Maar niet “omdat we het al altijd zo gedaan hebben”. Want dat is niet zo. We hebben het niet al altijd zo gedaan. Ooit is iemand daar mee begonnen. Dus daarvoor deden we het niet zo. Dus kunnen we er nu ook mee stoppen.

En als ik dan de parallel trek naar mijn eigen leven, dan zie ik dat ik zo veel dingen lang gedaan heb omdat ik ze altijd zo gedaan heb. Omdat dat nu eenmaal was hoe ik het deed. Blijven doen wat je

doet omdat je de basis niet in vraag durft stellen.

Daar ben ik klaar mee. Ik wil graag de basis in vraag stellen. En dan behouden wat er nuttig is, of leuk, of om het even wat. Maar als het mij niet meer dient, dan mag het de deur uit. Ander en beter.